Het verhaal van Rhode 

In Handelingen 12 wordt het verhaal verteld van de apostel Petrus die in de gevangenis zit, maar door een engel bevrijd wordt. Nadat hij ontsnapt is, gaat hij naar het huis van Maria, waar gelovigen voor zijn vrijlating aan het bidden zijn. Wanneer Petrus aanklopt, gaat Rhode naar de deur om te kijken wie er is. Ze herkent Petrus' stem, maar in plaats van de deur meteen te openen, rent ze opgewonden terug naar binnen om te vertellen dat Petrus voor de deur staat. De andere gelovigen geloven haar echter niet en denken dat ze gek is of dat ze misschien zijn engel heeft gezien.

Het verhaal van Rhode en Petrus speelt zich af in een periode van vervolging van de vroege christenen door koning Herodes Agrippa I. De gebeurtenissen illustreren hoe de vroege kerk voortdurend afhankelijk was van gebed en geloof, en hoe God volgens de vertelling ingreep op kritieke momenten.

Symboliek van Rhode

Hoewel Rhode maar kort wordt genoemd, is haar rol opvallend in dit verhaal. Haar opwinding en vreugde over Petrus' bevrijding zijn tekenen van haar geloof. Dat ze wordt weggezet door de anderen, die niet kunnen geloven dat Petrus echt bevrijd is, kan worden gezien als een weerspiegeling van het ongeloof dat zelfs gelovigen soms kunnen ervaren wanneer hun gebeden op een onverwachte manier worden verhoord.

Rhode's verhaal toont ook de menselijkheid van de vroege christenen. Zelfs in een tijd van vervolging, wanneer gebed centraal stond in hun leven, konden ze toch twijfelen aan de uitkomst van hun gebeden. Rhode zelf wordt vaak gezien als een symbool van eenvoud, oprechtheid en geloof, ondanks dat haar rol klein is.

Kortom, Rhode is een klein maar betekenisvol personage, dat geloof en verwachting symboliseert binnen de vroegchristelijke gemeenschap.

terug <<